De alimentatienormen zoals door de rechtspraak gepubliceerd zijn per 1 januari 2023 op een flink aantal essentiële punten aangepast. Een overzicht met de belangrijkste gevolgen.

Woonbudget in de partneralimentatie

Het woonbudget is het meest in het oog springende en het meest genoemde nieuwe begrip. Het is op 30% van het netto besteedbaar inkomen gesteld en vervangt de forfaitaire woonlast bij kinderalimentatie en de werkelijke woonlasten bij partneralimentatie.

Let op dat voor de bepaling van het Kindgebonden Budget wel de WOZ waarde en hypotheekrente van een eigen woning moeten worden meegenomen om die correct te bepalen. Het NBI bepalen we in dat geval nog steeds ZONDER dit fiscale voordeel, in tegenstelling tot wat we voor 1-1-2023 deden.

Is er onvoldoende draagkracht is bij de onderhoudsplichtige om in de behoefte van de onderhoudsgerechtigde te voorzien? Dat zal, analoog aan de uitspraak van de HR bij kinderalimentatie, sowieso als aanleiding gelden om de werkelijke woonlasten toe te passen als die lager zijn dan het woonbudget.

In het algemeen zal dus het woonbudget van toepassing zijn, waarbij we bij samenwonende partijen geen 30% maar 15% zullen aangehouden. Men deelt dan de (woon)lasten immers.

Deze wijziging maakt de berekening van partneralimentatie natuurlijk een stuk eenvoudiger, waarbij zij aangetekend dat er ook altijd een afwijking met de werkelijkheid zal zijn. Het blijft dus mogelijk om af te wijken als daar aanleiding voor is. En dat mag uiteraard, mits voldoende beargumenteerd.

Forfait noodzakelijke lasten

Deze is in de plaats gekomen van de bijstandsnorm. In dit vast bedrag aan kosten zijn naast de bijstandsnorm ook een vast bedrag voor de zorgpremie opgenomen van € 157 en een post onvoorzien van € 50. Na aftrek van de bedragen voor wonen en zorg in de bijstandsnorm resteert het vast bedrag van € 1.175. Bij netto inkomens tot € 1.880 is dit € 1.125 en tussen € 1.880 en € 1.930 is het forfait € 1.150.

In de praktijk zagen we vaak dat de zorgpremie vaak flink verschilde tussen personen, wat natuurlijk voor een belangrijk deel een eigen keuze is. Dus ook dit maakt de berekening weer iets eenvoudiger, vooropgesteld dat er niet een te groot gat met de werkelijkheid ontstaat.

Tabellen Kinderkosten

In deze tabellen vinden we de gemiddelde kosten voor kinderen, maar nu zonder kinderbijslagpunten, zodat nog slechts 1 tabel resteert. Daarin zijn alleen de inkomens van de ouders en het aantal kinderen bepalend, omdat met een gemiddelde kinderbijslag is gerekend.

De gevolgen zullen per geval verschillen, afhankelijk van inkomen, aantal kinderen en hun leeftijd. Terwijl in veel gevallen lagere kinderkosten tot hogere partneralimentatie zal leiden, en andersom.

Inkomensvergelijking in plaats van jusvergelijking

Bij de nieuwe inkomensvergelijking gaat het voortaan alleen nog maar om het inkomen. Dit vanuit het idee dat ieder dan hetzelfde overheeft om zijn of haar kosten te dekken, waarin ieder zijn/haar eigen keuzes kan maken.

Het gevolg is dat de uitkomst flink van de jusvergelijking kan verschillen, wat uiteraard bij herberekeningen tot sterk afwijkende resultaten zou kunnen leiden.

Het kindgebonden budget als inkomenscomponent

Er zijn gevallen denkbaar, en in de praktijk komen die ook voor, waar het eigen aandeel in de kosten van de kinderen lager is dan het KGB waar deze ouder recht op heeft. In dat geval "verdient" deze ouder dus aan het KGB ten behoeve van het zelf te besteden inkomen.

Volgens de nieuwe regels bestemmen we (alleen) dit "overschot" voor die partij en nemen we dat mee bij de bepaling van de aanvullende behoefte in de behoefteberekening.

Analoog hieraan nemen we dit overschot ook bij de draagkrachtberekening en de inkomensvergelijking mee.

Ingangsdatum bepaalt

Voor de toepassing van de nieuwe regels is de stelregel dat als de ingangsdatum van de nieuwe alimentatie na 1-1-2023 ligt de nieuwe regels gelden.